11e dag van Cirueña naar Belorade di 21-05-2019

Heerlijk geslapen in een kamer met drie anderen. Erg rustig. Vanmorgen om 05.30 uur klaar wakker en fit! In de gemeenschappelijke ruimte trof ik twee Duitse dames aan die al op pad gingen. In het pikke donker! De Franse dame met haar running mate hadden overnacht in dezelfde Auberge als ik. De vrouw trakteerde de aanwezigen op een geweldige outfit. Zwarte hotpants en witte sokken tot net boven of onder de knie. Het was spectaculair om te zien. Wat zij als bovenkleding droeg is me ontgaan. Na het ontbijt met een hug gedag gezegd tegen Akima, een super gezellige 35 jarige Japanese uit Australië. Gistermiddag met haar en Denis in de plaatselijke bar een biertje gedronken. En ‘s avonds bij het eten was het ook leuk. Dus feitelijk fris en fruitig aan de wandeling begonnen. Ik had er voor gekozen om de sok met de knol er in toch te dragen. Na 3 km bleek dit verkeerd uit te pakken. Gestopt en in rugzak gezocht naar de tweede rechtersok. Gevonden maar toen bleek dat slimpie de andere sok met knol had bewaard en de goede had weggegooid. Dus met een pas gekochte sok aan de linkervoet verder. Toch nog even de nagelknipper uit toilettas gepakt. Heel voorzichtig nog wat weggeknipt, net niet in het vlees….. En ja, dan blijkt het blik met Nivea creme in de toilettas te hebben losgelaten of toch niet goed dichtgedraaid. Alles was in ieder geval super zacht…. In de eerste de beste sportzaak nieuwe sokken gekocht. Lekker doorgelopen in mooi weer. Zonnetje en ruim 20 graden. De hele ochtend nog kunnen genieten van de  bergtoppen met sneeuw. De route was licht glooiend. In de middag kilometers lang over een grind pad langs een provinciale weg gelopen. De omgeving was prachtig maar het geluid van de weg was wel erg storend. Onderweg ook veel lol gehad om drie Aziatische jonge meiden die al giechelend de hele Camino veroverden. Na een kleine 30 km in 6 uur 40 min te hebben gelopen aangekomen in Albergue B in het plaatsje Belorade. Op een plein in het centrum rond 16.00 uur met Denis een biertje gedronken. We kregen gezelschap van Marie, een Zweedse en twee Franse  dames die zij op de Camino had leren kennen. Marie blijkt ook in Albergue B te slapen. Ongelooflijk zware onderwerpen besproken zoals Macron en zijn vrouw, het milieu en de EEG. Google Translate bracht zo nu en dan wel wat uitkomst. Was best wel scherp maar elke keer weer met een lach. Het diner was top qua eten en gezelligheid. Marie, Denis, Carry, vrouw uit de VS en een man uit Singapore en ik zaten aan een lange tafel. Was gezellig! Wat ook steeds weer een leuk gezicht is, zijn de verschillende manieren van eten. Bij spagetthi is het helemaal een lust voor het oog. De één snijdt het spul en schuift het met een lepel naar binnen. De ander wikkelt het keurig om de de vork. Dit vergt over het algemeen wel de meeste tijd voordat er iets te eten valt. Hier zie ik dat de meesten het simpeler doen. Ze prikken hun vork in de hoop spaghetti en slurpen het spul langzaam naar binnen. En vanavond iemand met stokjes, leuk om te zien. Na afloop nog een flesje rode wijn gedronken. De chefkok deed ook nog een glaasje mee. Welterusten…..!!