16e dag van Boadilla del Camino – Carrión de los Condes zo 26-05-2019

En weer een goed matras! Goed geslapen maar om 05.30 uur wakker van de kou. Kan je wel een deken over je slaapzak leggen, maar ja, als je de deken de avond daar voor hebt uitgeleend aan een Engelse jonge vrouw, is het klaar. Opgestaan en aan de slag voor de wandeling van vandaag. Gisteren eind van de middag in gesprek gekomen met Jan uit Rotterdam. Hij werkt voor een bedrijf waarmee ik voor mijn werk wel eens contact heb. Al pratende kwam ik er achter dat hij ‘samenwerkt’ met een man die ik circa 26 jaar geleden bij de politie Utrecht heb leren kennen. En de laatste  jaren heb ik zo nu en dan nog wel eens contact. De wereld is dan toch maar weer klein. Maar voor mij was het echt speciaal. Hij was in een nachtdienst aanwezig bij mijn heftigste ervaring in mijn loopbaan bij de politie. Apart dat deze film nu tijdens mijn Camino opnieuw wordt afgespeeld….!!! De eerste km’s van de wandeling gingen langs een ‘canal’. Was mooi groen allemaal en stil maar ook koud. Ik vertrok om 06.30 uur en het was 2 graden; gelukkig geen wind. Kort na de start liep ik een jongeman voorbij, schoenen niet dicht geveterd, langzaam lopend. Ons praatje ging niet verder dan dat alles goed met hem was en dat hij het rustig aan wilde doen. Na de ‘canal’ bleef er een grindpad over van zo’n 18 km langs een hele rustige provinciale weg. Niet echt uitdagend maar wel lekker vlak. En de uitzichten waren net zoals eerdere dagen prachtig…….!!! En het werd steeds warmer en zonniger!! Wat opvallend is, is dat op veel torens nesten van ooievaars zijn. Grappig om te zien. Na circa 3,5 uur lopen, liep ik ineens in de rug van de jongeman die ik eerder slenterend was tegen gekomen. Ik was stom verbaasd. Echt onmogelijk dat ik gemist heb, dat hij mij zou hebben ingehaald. De afgelopen dagen had ik al vaker het vermoeden dat een enkeling tussentijds ander vervoer dan de benenwagen neemt. Een soort parttime pelgrim zullen we maar zeggen. Na 5 uur 25 km te hebben gelopen, aangekomen in de plaats van bestemming. Daar een kamer voor één persoon geboekt in Albergue Santa Carla. Een oud klooster met mooie ouderwetse aankleding. Er hangt ook echt de sfeer van een klooster. Vanmiddag, ik was rond 12.30 uur in het stadje, daar wat rondgelopen. In het centrum kwam ik op een plein met het stadhuis. Lekker druk, ook door de verkiezingen. Op het plein ook terrassen bevolkt door complete autochtone families. Van opa en oma tot bambino. Veelal op hun zondags gekleed. En natuurlijk lekker drinken en wat eten. Ik ben er tussen gaan zitten, biertje en een heerlijke Ensalada Mixta. Het voelde als God in………. En dan vanmiddag ook nog het goede nieuws dat mijn club, Roda ‘46 Zo 1, zich na een moeizaam seizoen, knap heeft gehandhaafd. Ik ben er blij mee!! De middag door gebracht in de zon en een beetje gewandeld (…??). Vanavond in een restaurant lekker gegeten. Eindelijk weer patat en groente. Wat dat betreft vind ik de pelgrimsmenu’s die in de Albergue’s worden geserveerd over het algemeen qua hoeveelheid en voedzaamheid te min. Zeker gezien de afstanden die gelopen worden. Nadeel van buiten de Albergue eten is wel dat je dan minder contacten met mede pelgrims hebt. Morgen weer een nieuwe ronde. Ik heb er zin in…!!!