18e dag Sahagùn – Reliegos di 28-05-2019

Goed geslapen op een hard matras. De Albergue was bij lange na niet vol, dus het was vannacht ook erg rustig. Rond 07.30 uur in de plaatselijke bar een ontbijtje: croissant, soort puddingbroodje en café Cortado. Erg lekker! Tijdens het lopen Juan uit Tenerife tegengekomen. Toen ik Burgos verliet, had ik hem al gesproken. Hij heeft een houten stok in plaats van die nep dingen waarmee ik, zoals eigenlijk bijna iedereen, loopt. Hij heeft een blessure aan z’n kuit en zal vandaag niet ver kunnen lopen. Hij spreekt een paar woorden Engels, dus praten gaat niet echt makkelijk. Kort hierna een paar kilometer met Jelena meegelopen. Zij is een jonge vrouw uit het midden van Rusland, circa drie uur vliegen naar de Krim. Sprak beter Engels dan ik, maar daar heb je feitelijk ook niet echt veel voor nodig. Zij was in Barcelona en Zaragoza geweest en is haar Camino in Pamplona begonnen. Ze vertelde dat in de Albergue waar ze geslapen had een wereldkaart hing, waarop met pins werd aangeduid uit welke landen/regio’s hun gasten vandaan kwamen. Zij vertelde toch wel een beetje trots dat zij voor de eerste pin van haar regio had gezorgd. Ook Jelena heeft een blessure en kan per dag hooguit 15 km in een laag tempo lopen. Het was echt leuk maar ja, het tempo veel te laag en dat gaat je toch opbreken. Rond 11.30 uur aangekomen in het dorpje El Burgo Elnero; drie straten, lopen er vier van dood. In de bar El Camino naar binnengegaan. De uitbaatster stond achter de bar en voordat ik wat kon bestellen, schuivelde er een heel klein oud omaatje naar binnen. Zij legde een bos takken met groene bladeren op een tafeltje en begon het gesprek met de uitbaatster. Zij keek niet echt vrolijk en toen het omaatje was vertrokken, liet ze me vooral blijken er wel klaar mee te zijn. Ze vertelde dat oma elke dag weer zo’n bos ‘zooi’ kwam brengen en dat het altijd regelrecht de afvalbak in ging. Ik bestelde een sandwich met tortilla, een cola en ging daarmee buiten op het terras tegenover de bar zitten. Ik was daar op dat moment alleen. Ik zat net toen een man op een fiets bij mij stopte, zich voorstelde als de pastoor van het dorp en vroeg waar ik vandaan  kwam. Nederland en hij begon te bladeren in een vuistdik pak papier wat hij in een tas had. Bij de laatste bladzijde kwam hij er achter dat de Nederlandse vertaling, van hetgeen hij mij wilde geven, ‘in die Kirche war’. Hij kon wel wat Duits maar geen Engels. Ik kreeg het Engels exemplaar van een gedicht en hij schreef aan de ene kant ‘Gute Pilfersschaft! Gesin Calve (priester)’ en de andere kant ‘El Burgo Renoro (Leòn) -Espańa – 28-5-19’. Hierna werd ik gezegend! Het eten smaakte dus echt lekker. Terwijl ik daar zat te smullen, zag ik dat de deur van het huisje naast de bar openging. Het kleine oude omaatje schuivelde naar buiten en liep in mijn richting. Toen ze bij me was, zag ik dat zij een roos in haar hand had. Het was bijzonder mooi…..ik kreeg de roos in mijn hand gedrukt! En hierna schuivelde ze weer weg. Het was ontroerend! Ik heb met haar instemming een foto van haar gemaakt. De roos heb ik als een soort genoegdoening aan de uitbaatster van de bar gegeven. Zij vertelde me dat ze dit nog niet eerder had meegemaakt. Mijn dag kon niet meer stuk! De route was net als afgelopen dagen weer mooi. Maar het was ook lang. Een vlak gebied met weinig bebouwing en nauwelijks verkeer. En na de lunch ook weinig pelgrims. Ik ben nog wel een jong Koreaans stel een paar keer tegengekomen. Heb ze niet gesproken want ze gaan helemaal in elkaar op. Verliefd tot op de tenen…en tot over hun oren!! Vanavond slaap ik, na in 6 uur 35 min 31 km te hebben gelopen, in de Albergue La Cantina de Teddy in het plaatsje Reliegos. Geen eten in deze Albergue; dit dorp heeft helemaal geen straten dus bij de kruidenier een half stok brood, kaas, olijven en een fles wijn gekocht. Eet smakelijk en welterusten!