Camino Frances 2019

21e dag van Hospital de Órbigo – Murias de Rechivaldo za 01-06-2019

By
on
1 juni 2019

Vanmorgen om 05.30 uur stond mijn Franse kamergenoot op. Het was wat vroeg maar toch een goede nacht gehad op weer een goed matras. Rond 06.30 uur vertrokken en in het dorp nog tegen een groepje aangeschoten jongens aangelopen. Op een plein nog een stelletje gezien dat heerlijk aan het zoenen was en dat met de onderkant een beetje aan het droog oefenen was. Mijn aanwezigheid ging compleet aan ze voorbij. Ontbijt genomen in de dependance van het dorp waar ik vannacht sliep. En hierna een complete compensatie voor de saaiheid van gisteren. Wat een overweldigende stilte, kleurenpracht, glooiend landschap en uitbundige vogels. Ook nog de mogelijkheid  gehad om een mooie hagedis op de foto te zetten. Meerdere keren ben ik blijven staan om gewoon maar te kijken en te luisteren…. Een prachtig blauwe lucht met zo nu en dan een sliert bewolking en een felle zon maakten de natuur wonderschoon. Gedachteloos en alleen maar genietend, heb ik zo’n 8 km in complete eenzaamheid gelopen. Nergens een ziel te bekennen! Hierna langzaam ontwaakt bij de geluiden van een man die met een gitaar langs de kant van de weg rustig zat te zingen. Natuurlijk was het de bedoeling om een fooi te geven en terwijl ik dat deed, vroeg hij naar mijn herkomst. Nadat ik Nederland had gezegd, werden zijn liederen doorspekt met de woorden ‘peregrino’ en ‘Holanda’. Erg leuk om te horen. Hierna langzaam in de richting van de Astorga gelopen. Het werd ook steeds warmer. In deze stad Wolfgang met zijn hond Chesta uit Oostenrijk ontmoet. Zij lopen sinds 10 mei vanuit SJPdP. Ik heb wel al eerder gezien dat een hond meeliep maar deze loopt zonder schoentjes. Echt wel apart maar hij lag wel behoorlijk moe en uitgeteld  bij z’n baasje. Volgens Wolfgang was het gewoon te warm voor Chesta. Verder gelopen en na in 4 uur en 50 min 23 km te hebben gelopen, gestopt bij Albergue La Aguedas in het plaatsje Murias de Rechivaldo. Het was wel vroeg 12.30 uur maar het werd steeds warmer. Een idyllische Alberque…..leuke binnenplaats met zitjes en grappige bouwstijl, rustig sfeervol muziekje. Het lijkt wel vakantie….. Hier ook de stempel voor mijn pelgrimspaspoort gekregen; het eerste exemplaar is hiermee vol.  Terwijl ik aan een biertje zat, kwamen Wolfgang en Chesta en later ook Leo, ik had hem gisteren ontmoet, bezweet binnen. Zij waren er ook klaar mee. Vanavond gegeten met Leo en twee Amerikaanse dames. Susan en Annie. Was erg gezellig en veel gelachen!! Morgenochtend wordt het waarschijnlijk niet laat. Veel mensen zijn van plan om vroeg te starten, dit vanwege de warmte en de zware etappe opwaarts. Helaas is de verbinding  hier niet optimaal. De foto’s komen mogelijk morgen.

TAGS
1 Comment
  1. Beantwoorden

    Thomas Laller

    2 juni 2019

    Hi Frits,

    heute dürftest am “Cruz de Ferro” vorbei gekommen sein, anscheinend die höchste Stelle des Caminos (habe ich mal gelesen, kann es aber nicht glauben). Vielleicht entdeckst Du meinen Stein, den ich 2005 mit dem Symbol “TL” abgelegt habe :-). Der 6. bzw. 7. Juni rückt näher, ich weiß wie Du Dich auf diesen Tag freust, genieße dennoch die Zeit bis dahin!
    Thomas, der kleine Bruder…..

Leave a Reply to Thomas Laller / Cancel Reply