25e dag van Pereje – Liñares wo 05-06-2019

In een normaal bed met weer een goed matras heerlijk geslapen in een zaal met uiteindelijk 9 slapers. Er staan 13 bedden. Vanmorgen om 06.30 uur vertrokken. Onderweg nog een beetje lopen nagenieten van gisteravond. Susana is geen 60 maar 70. Het is haar vierde Camino. Echt geweldig! Dat een flesje wijn zo het verschil kan maken. Na een uur lopen in een bar een tostade con tomate besteld. Normaal gesproken krijg je de tomaat geraspt in de olijfolie. Dit keer niet dus, een hele tomaat en veel plezier er mee. Het lopen begon met regen en het eindigde er mee. De eerste paar uren was het redelijk vlak. Veel dorpjes gezien en ze zijn bijna allemaal heel stil en er is heel veel leegstand. Na ongeveer twee uren lopen, begon het klimmen tot Cebreiro op een hoogte van 1306 mtr, volgens het boekje. Nou het was me de klim wel, ook een enorm steil stuk met losse stenen en blubber. De regen had het spekglad gemaakt. Ook nu was de natuur weer prachtig. Heel veel groen, veel bomen en continue het geluid van water dat met kracht de berg afgaat. Je hoort het wel maar je ziet er niet veel van. Enorm veel begroeiing. En ook weer vogels. Bijna aan de top van de berg gekomen, begon het behoorlijk hard te regenen en te waaien, het was super koud. Ik was door het steile stuk klimmen behoorlijk bezweet. De kou die over me heen kwam, voelde niet echt lekker. En het ontbijt was inmiddels ook verteerd. Tegen een hongerklop aan en voor m’n gevoel bijna onderkoeld, kwam ik aan in de bar die tegen de top aanligt. Daar een bord macaroni met wat stokbrood gegeten. Heerlijk bijgetankt. Daar ook mijn bovenkleding vervangen; het stonk nog net niet. Ik had vandaag wel wat medelijden met mensen die te weinig kleding aanhadden. Heel af toe prikte de zon door de wolken en dan was het direct warm. Maar het was eigenlijk gewoon koud. Je kon het aan de mensen zien! De wandeling was vandaag 27,5 km in 6 uur en 30 min. Rond 14.30 uur aangekomen in de Albergue Linar Do Rei in het plaatsje Liñares. Een nieuwe Albergue maar helaas geen eten en drinken. Ook geen restaurant in het plaatsje. Er is een kleine supermarkt dus daar kwam vanavond het eten vandaan: stokbroodje met salami. In de Albergue een kamer gekregen met twee stapelbedden en drie dames. Twee Amerikaansen en Jet uit Den Haag. Een vlotte, gezellig kletsende 32 jarige vrouw. Eindelijk weer eens volop Nederlands kunnen praten.