8e dag van Villamayor de Monjardin naar Viana za 18-05-19

De Italianen en de Argentijn, die op de kamer lagen waarin ik ook sliep, lieten hun telefoons om 05.00 uur piepen. Eén van hen probeerde het leed nog wat te verzachten door met een infra roodlicht stralende hoofdlamp te schijnen in plaats van wat de twee anderen deden. De zoeklichten op hun telefoon. Wie maakt het mee? Een lichtshow in de vroege ochtend….. Om 05.30 uur opgestaan en de krant bekeken. De laatst week heb ik slechts een keer eerder een krant gelezen. Nou ja, gelezen. Feitelijk kon ik mijn gedachten er niet bijhouden. De andere wereld lijkt zo ontzettend ver weg…… Zelfs de alerts die ik op mijn horloge krijg, bekijk ik niet of nauwelijks. Mijn privé mail wel want daar zie ik het eerst wanneer iemand een reactie heeft geplaatst op de blogs. En dat is dan toch wel leuk!! De mail van mijn werk check ik ook wel maar dat ben ik bijna afgeleerd; komt niets meer dus ik denk dat ik volledig van de radar ben. Ik ben zelfs op Facebook vergeten om sommige mensen met hun verjaardag te feliciteren. Bij deze alsnog van harte!!! Het is best wel bijzonder om te merken dat je ook zonder alle berichtgevingen gewoon kan bestaan!!! Vanaf afgelopen dinsdag heb ik me niet geschoren. Een stekelvarken is er echt niets bij. Toch blijf ik het nog volhouden, hoewel ik dan wel mijn scheerapparaat voor niets mee moet sjouwen. De start van vandaag was om 07.10 uur, zonnig maar koud, 2 graden. Ondanks de opkomende bewolking en aantrekkende wind en wat regen was het weer bijzonder mooi. Het was ook erg rustig onderweg. Bijna aan het einde een kort gesprek gehad met een Koreaanse; haar naam heeft ze wel genoemd maar…… Zij viel mij op omdat zij bovenop haar rugzak een koffer voor een muziekinstrument droeg. Ze vertelde al giechelend dat daarin een viool zat. Grappig om de openheid van zo’n toch wel jong meisje te zien. Ik heb haar nog gevraagd waar ze gaat spelen maar dat worden alleen grote steden. Weinig kans dat ik daar iets van mee ga krijgen. Het was toch zeker aan het einde een zware etappe. Drie behoorlijke ‘beklimmingen’ en ‘dalingen’ waarvan een zelfs van 10%!! Het laatste vetrolletje heb ik inmiddels wel weggewerkt. Uiteindelijk hebben Denis en ik 6 uur en 45 min gedaan over 31 km naar Viana. Daar een slaapplaats gevonden in Albergue Muñoz. Het was een lange dag…!!!