Dag in Santiago de Compostela wo 12-06-2019

Een mooie kamer in het hotel. Upgrade van de kamer naar suite! Desondanks, Janet heeft zich opgeofferd en dus voor haar een waardeloos matras en voor mij zeker een betere. Rond 05.00 uur was ik klaar wakker. M’n benen liepen het bed al bijna uit…..wandelen…..! Ik deed geen oog meer dicht. Op de iPad de krant gelezen. Gezeur over het pensioenakkoord…en vrouwenvoetbal! Mijn hoofd stond er niet naar. Geen blog kunnen maken; wat een gepruts. Janet was ook vroeg wakker. Om 08.00 uur liepen we al door Santiago. Alles nog dicht, alleen maar leveranciers die volop met de bevoorrading van de horeca bezig waren. Kwamen nog wel een paar nonnen tegen…. Uiteindelijk een bar gevonden en een lekker ontbijtje. Toen we wegliepen, kwamen we Willy en Loek tegen. We stonden oeverloos te kletsen en zijn beland in de bar waar wij al hadden ontbeten. Koffie gedronken en leuke ervaringen gedeeld. Is toch heel anders zoals zij en wij de Camino hebben ervaren. Mooi om te horen. Zij gaan nog naar Finisterre, maar wel met de camper. En natuurlijk weer een foto bij de prachtige kathedraal. Nog steeds zonde dat bezoek niet mogelijk is! Wat mij betreft is de enige manier om het pelgrimsgevoel echt te ervaren, samen in dezelfde Albergue om 19.00 uur eten. Aan een lange tafel naast elkaar zitten en dan komen de verhalen ongeacht de verschillende nationaliteiten/talen. Ook hier geldt, waar een wil is, is een weg…..! De rest van de dag wat rond gelopen en gehangen in het oude centrum. Het was koud en soms wat regenachtig. En dan het gezeur met Your Hosting…….ik wil de blog afmaken. Het zat toch een beetje op m’n nek. Janet en ik hebben nog de door vrijwilligers uit Nederland bemenste ‘Huiskamer van de Lage Landen’ bezocht. Is een soort steunpunt. Een kopje koffie gedronken en een praatje gemaakt met de vrijwilligers en een aantal pelgrims. Toen we daar weg gingen, kwamen we nog een paar ‘bekende’ pelgrims van me tegen. Dikke knuffels want zij hadden net de eindstreep gehaald! Wolfgang en zijn hond Chesta zagen er erg vermoeid uit. Ook knuffels van twee Argentijnsen, super aardige meiden, bij één viel super vrolijk een leeg bierblikje uit haar broekzak. Ze hebben het gehaald…zo blij en al een beetje ‘ingedronken’. Ik ga Spanje verlaten; voor volgend jaar heb ik vanmorgen al stiekem even gekeken naar de Camino vanaf Porto, is wat kort…. Camino Norte is misschien toch wel…….