31e dag van Pedrouzo – Santiago de Compostela 11-06-2019
Een goede nachtrust gehad op een goed matras. Gisteravond hebben Janet en ik het bijzonder gezellig gehad met Martine en Nabyl, beiden uit Frankrijk. De taal was wel een kleine barriére maar na een paar glaasjes wijn ging het een stuk makkelijker. Vanmorgen om 06.00 uur opgestaan en na het ontbijt rond 07.00 uur begonnen met de laatste etappe. Het was redelijk weer, niet koud, niet warm, bewolking maar droog. Het was een licht glooiend landschap met weer een paar pittige hoogte verschillen. Janet was minder fit dan de eerdere dagen maar op zich is dat ook niet gek. Ze heeft een bijzondere prestatie geleverd! Het landschap veranderde langzaam maar zeker in een meer bewoonde omgeving. Na circa 18 km passeerden wij het bord ‘Santiago’. Het was voor mij een bijzonder moment. Na ruim 800 km bijna het einddoel bereikt!. Na nog eens 2 km lopen, kwamen Janet en ik aan op het plein van de kathedraal, gewijd aan de apostel Jacobus. In totaal dus 20 km in 4 uur en 30 min. Vlak voor het plein zag ik een man in een fel geel gekleurd jack lopen. En dat kon niet anders of dat moest Denis zijn. En inderdaad, ik riep ‘attend’ en het was Denis die zich omdraaide. Erg leuk om juist hem bij binnenkomst te ontmoeten. Het was wel een domper voor mij om te zien dat de kathedraal, in verband met renovatie, was gesloten. Direct na aankomst heb ik mijn pelgrimspaspoorten aangeboden bij het Pelgrims Office. Acht mensen zaten daar achter loketten om alle paspoorten heel secuur op juistheid te beoordelen. Het duurde ruim een uur voor ik aan de beurt was. Mijn paspoorten werden als ok beoordeeld waarna ik mijn Compostelaat ontving. Ook kreeg ik een oorkonde waaruit blijkt, dat ik op zaterdag 11 mei 2019 was gestart in Saint Palais en na 824 km te hebben gelopen, op dinsdag 11 juni 2019, was aangekomen in Santiago de Compostella. Het was mooi om dit ook te kunnen delen met Ho – chieh Mai uit Seoul. Een super aardige jonge vrouw met altijd een super lieve lach! Hierna hebben Janet en ik snel ons hotel Eurostars Araguaney opgezocht. Aan het eind van de middag hebben we met Denis, Bernard, Martine en Nabyl eerst foto’s gemaakt en daarna wat gedronken en gegeten. Het was super gezellig! Hierna hebben Janet en ik afscheid van hen genomen. Ieder gaat uiteindelijk toch weer zijn eigen weg. Denis loopt verder naar Finisterre, Bernard en Nabyl gaan naar huis. Martine blijft, net zoals Janet en ik, nog een dag in Santiago. Donderdag zien we haar in het vliegtuig van Santiago naar Barcelona. De aankomst in Santiago gaf mij een apart gevoel. Was dit het nu waarom ik al die kilometers had gelopen? Natuurlijk mooi gevoel..! Maar wat nu..? Morgen niet meer lopen….! Wat dan wel…? Ik kan het niet goed omschrijven maar helemaal happy was en ben ik niet! En dan na toch een mooie dag te hebben beleefd, wil je je blog gaan delen. Vanmorgen was er al een storing van mijn site. Er werden werkzaamheden uitgevoerd en daarbij was een fout gemaakt. Dit was opgelost maar ik kon niet inloggen. Ik baalde als een stekker. Juist de laatste dag gaat het mis. De helpdesk van Your Hosting liet het naar mijn gevoel behoorlijk zitten. Na veel berichten heen en weer is het pas vandaag, woensdag 12 juni 2018 rond 14.30 uur, gelukt om in te loggen. Eén en ander had te maken met een verkeerd ip adres. Hoe verzin je het….!
Els
Dit was dan het laatste verslag van een memorabele tocht! Ik heb er iedere dag van genoten. Nu je weer instellen op het doodnormale werkende leven in Nederland. Maar met een ervaring om de rest van je leven van na te genieten!!!
Hans-Peter
Mooi dat jullie het hebben gehaald. Heel trots op jullie beide! Geniet van je laatste avond, en een goede terugreis gewenst!
We komen graag gauw een borreltje drinken 😉
Lon en Ries
Wat een prachtige prestatie van jullie allebei! Een groot avontuur.
Weer mooie foto’s, het hele blog bijzonder om terug te lezen en te zien.
Nu lekker naar huis , ook fijn. Tot gauw
Nichtje Linda
Lieve Frits en Janet,
Dit was m dan. Gek, mooi, bijzonder, intens, onvergetelijk, leuk, enerverend… zoveel woorden te bedenken die bij dit gevoel horen. Nagenieten in ons kikkerlandje en plannen maken voor de volgende tocht!!! Ook ik heb genoten van je mooie verhalen, liefs Je nichtje Linda
Thomas Laller
Guten Morgen Janet und Frits,
heute bei diesem besonderen Anlass, wieder in meiner Sprache…
Kann mir vorstellen wie es war, auf Santiago zuzulaufen. Einerseits glücklich, andererseits “die Angst vor dem Ende”. Und vor/in der Kathedrale muss jeder weinen, vor Freude, Trauer oder einfach so (auch ich jetzt beim Schreiben…). Freue mich für Euch beide, auch weil ich weiß, wie sehr Du Dir den Weg mit Janet gewünscht hast…
Auch wen es nur ein Teil war, aber am Schluss war es “Euer Weg”…
Dass ihr Denis trifft, war klar, so ist der Camino einfach unvergesslich, nicht in Worte zu fassen….
Schöne Bilder, das schönste Janet und Du vor der Cathedrale…
Janet hat die richtigen Stöcke, Du die Touri-Version (Insider-Witz, Frits weiß was ich meine :-)).
Ihr werdet vermutlich noch lange an diese Zeit denken, keine andere Menschen sein, aber vermutlich die Welt anders, gelassener sehen. Ich denke auf den Bildern zu erkennen, dass ihr beide noch mehr Kraft habt, um die Probleme gemeinsam zu bestehen/lösen.
Gerade wollte ich schreiben “vermutlich planst Du im Kopf schon Deinen nächsten Camino” und ich las nebenher Deinen letzten Satz im letzten Blog… Die Gedanken sind unglaublich, das ist der Camino…
Es war mir eine Ehre/Freude, Dich kennengelernt zu haben. Auch wenn es nur ca. 2 Tage waren. Und wenn Du an dem einem Punkt nicht falsch gelaufen wärst, wer weiß wie alles ausgegangen wäre…
Wünsche “meiner Schwägerin und meinem großen Bruder” eine schöne Heimreise, die erste Zeit wird vermutlich nicht leicht, aber ihr habt viele Freunde, die Euch unterstützen. Wenn Ihr Euch mit Hans-Peter zum Trinken trifft, trink ein (oder auch mehr :-)) Glas Wein auf mich…
“Der Weg gibt dir nicht das, was du willst, sondern das, was du brauchst.” (Camino-Spruch)
Bruder Thomas
Susan
Frits en Janet, van harte met het halen van de eindstreep; ook de laatste foto’s en blogs waren weer geweldig om te lezen! Heel bijzonder dat we de hele reis zo konden meebeleven. Bedankt, wel thuis en veel plezier met het nagenieten, samen met familie en vrienden!